1.523 เลนส์ออพติคอลโฟโตโครมิกโฟโต้โครมิกแบบแก้ว 1.523

เมื่อการปรับสายตาของบุคคลลดลงตามอายุ เขา/เธอจำเป็นต้องแก้ไขการมองเห็นของตนเองแยกกันสำหรับการมองเห็นระยะไกลและการมองเห็นใกล้ในเวลานี้เขา/เธอมักจะต้องสวมแว่นตาสองอันแยกกัน ซึ่งไม่สะดวกมากดังนั้นจึงจำเป็นต้องบดกำลังการหักเหของแสงที่แตกต่างกันสองค่าบนเลนส์เดียวกันเพื่อให้กลายเป็นเลนส์ในสองพื้นที่เลนส์ดังกล่าวเรียกว่าเลนส์สองชั้นหรือแว่นตาสองชั้น

ประเภทฟิวชั่น:เป็นการหลอมวัสดุเลนส์ที่มีดัชนีการหักเหของแสงสูงลงในพื้นที่เว้าบนแผ่นหลักที่อุณหภูมิสูง และดัชนีการหักเหของแสงของแผ่นหลักอยู่ในระดับต่ำจากนั้นวิ่งบนพื้นผิวของชิ้นย่อยเพื่อให้ความโค้งของพื้นผิวชิ้นย่อยสอดคล้องกับของชิ้นหลักไม่มีความรู้สึกแบ่งเขตการอ่านค่า A เพิ่มเติมนั้นขึ้นอยู่กับกำลังการหักเหของแสง F1 ของพื้นผิวด้านหน้าของระยะการมองเห็นระยะไกล ความโค้ง FC ของส่วนโค้งเว้าดั้งเดิม และอัตราส่วนฟิวชันอัตราส่วนฟิวชันคือความสัมพันธ์เชิงฟังก์ชันระหว่างดัชนีการหักเหของวัสดุเลนส์ฟิวชันสองเฟส โดยที่ n แสดงถึงดัชนีการหักเหของกระจกหลัก (โดยปกติคือกระจกมงกุฎ) และ ns แสดงถึงดัชนีการหักเหของแผ่นย่อย (กระจกฟลินท์) ด้วย ค่าสูง จากนั้นอัตราส่วนฟิวชัน k=(n-1)/(nn) ดังนั้น A=(F1-FC)/kจะเห็นได้จากสูตรข้างต้นว่าในทางทฤษฎี การเปลี่ยนแปลงความโค้งของพื้นผิวด้านหน้าของแผ่นหลัก ความโค้งส่วนโค้งเว้า และดัชนีการหักเหของแสงของแผ่นย่อยสามารถเปลี่ยนระดับเพิ่มเติมที่ใกล้เคียงได้ แต่ในความเป็นจริง โดยทั่วไปแล้ว สามารถทำได้โดยการเปลี่ยน ดัชนีการหักเหของแสงแผ่นย่อยตารางที่ 8-2 แสดงดัชนีการหักเหของกระจกหินเหล็กไฟแผ่นย่อยที่ใช้กันทั่วไปในโลกเพื่อผลิตกระจกสองชั้นแบบฟิวชันเพิ่มเติมที่ใกล้เคียงกัน