กระจกสองชั้น

เมื่อการปรับสายตาของบุคคลลดลงตามอายุ เขา/เธอจำเป็นต้องแก้ไขการมองเห็นของตนเองแยกกันสำหรับการมองเห็นระยะไกลและการมองเห็นใกล้ ในเวลานี้เขา/เธอมักจะต้องสวมแว่นตาแยกกันสองอันซึ่งไม่สะดวกมาก ดังนั้นจึงจำเป็นต้องบดกำลังการหักเหของแสงที่แตกต่างกันสองค่าบนเลนส์เดียวกันเพื่อให้กลายเป็นเลนส์ในสองพื้นที่ เลนส์ดังกล่าวเรียกว่าเลนส์สองชั้นหรือแว่นตาสองชั้น

พิมพ์
ประเภทแยก
เป็นเลนส์กล้องส่องทางไกลชนิดแรกสุดและง่ายที่สุด นักประดิษฐ์ได้รับการยอมรับโดยทั่วไปว่าเป็นแฟรงคลินผู้มีชื่อเสียงชาวอเมริกัน เลนส์สองตัวที่มีองศาต่างกันใช้สำหรับกระจกสองชั้นแบบแยกส่วน ซึ่งใช้เป็นพื้นที่ไกลและใกล้สำหรับการวางตำแหน่งตรงกลาง หลักการพื้นฐานนี้ยังคงใช้ในการออกแบบกระจกสองชั้นทั้งหมด

ประเภทติดกาว
กาวฟิล์มรองลงบนฟิล์มหลัก หมากฝรั่งดั้งเดิมคือหมากฝรั่งซีดาร์แคนาดา ซึ่งติดกาวได้ง่าย และยังสามารถติดกาวได้หลังจากที่ยางเสื่อมสภาพเนื่องจากผลกระทบทางกล ความร้อน และทางเคมี อีพอกซีเรซินชนิดหนึ่งที่มีประสิทธิภาพดีกว่าหลังการรักษาด้วยรังสีอัลตราไวโอเลตจะค่อยๆ เข้ามาแทนที่อีพอกซีเรซินชนิดแรก กระจกสองชั้นที่ติดกาวทำให้รูปแบบการออกแบบและขนาดของชั้นย่อยมีความหลากหลายมากขึ้น รวมถึงชั้นย่อยที่ย้อมและการออกแบบการควบคุมปริซึม เพื่อทำให้มองไม่เห็นขอบเขตและตรวจพบได้ยาก สามารถทำชิ้นย่อยให้เป็นวงกลมได้ โดยมีจุดศูนย์กลางแสงและจุดศูนย์กลางทางเรขาคณิตเกิดขึ้นพร้อมกัน กระจกสองชั้นแบบวาฟเฟิลเป็นกระจกสองชั้นแบบติดกาวพิเศษ ขอบสามารถทำให้บางมากและแยกความแตกต่างได้ยากเมื่อประมวลผลชิ้นส่วนย่อยบนตัวตลับลูกปืนชั่วคราว ซึ่งจะช่วยปรับปรุงรูปลักษณ์

ประเภทฟิวชั่น
เป็นการหลอมวัสดุเลนส์ที่มีดัชนีการหักเหของแสงสูงลงในพื้นที่เว้าบนแผ่นหลักที่อุณหภูมิสูง และดัชนีการหักเหของแสงของแผ่นหลักอยู่ในระดับต่ำ จากนั้นวิ่งไปบนพื้นผิวของชิ้นย่อยเพื่อให้ความโค้งของพื้นผิวชิ้นย่อยสอดคล้องกับความโค้งของชิ้นส่วนหลัก ไม่มีความรู้สึกแบ่งเขต การอ่านค่า A เพิ่มเติมนั้นขึ้นอยู่กับกำลังการหักเหของแสง F1 ของพื้นผิวด้านหน้าของระยะการมองเห็นระยะไกล ความโค้ง FC ของส่วนโค้งเว้าดั้งเดิม และอัตราส่วนฟิวชัน อัตราส่วนฟิวชันคือความสัมพันธ์เชิงฟังก์ชันระหว่างดัชนีการหักเหของวัสดุเลนส์ฟิวชันสองเฟส โดยที่ n แสดงถึงดัชนีการหักเหของกระจกหลัก (โดยปกติคือกระจกมงกุฎ) และ ns แสดงถึงดัชนีการหักเหของแผ่นย่อย (กระจกฟลินท์) ด้วย ค่าสูง จากนั้นอัตราส่วนฟิวชัน k=(n-1) / (nn) ดังนั้น A=(F1-FC) / k จะเห็นได้จากสูตรข้างต้นว่าในทางทฤษฎี การเปลี่ยนแปลงความโค้งของพื้นผิวด้านหน้าของแผ่นหลัก ความโค้งส่วนโค้งเว้า และดัชนีการหักเหของแสงของแผ่นย่อยสามารถเปลี่ยนระดับเพิ่มเติมที่ใกล้เคียงได้ แต่ในความเป็นจริง โดยทั่วไปแล้ว สามารถทำได้โดยการเปลี่ยน ดัชนีการหักเหของแสงแผ่นย่อย ตารางที่ 8-2 แสดงดัชนีการหักเหของกระจกหินเหล็กไฟแผ่นย่อยที่ใช้กันทั่วไปในโลกเพื่อผลิตกระจกสองชั้นแบบฟิวชันเพิ่มเติมที่ใกล้เคียงกัน

ตารางที่ 8-2 ดัชนีการหักเหของแผ่นย่อยของกระจกสองชั้นฟิวชั่นใกล้เพิ่มเติมที่แตกต่างกัน (กระจกฟลินท์)